Wczoraj po przyjściu z pracy do domu, zastałam kotkę siedzącą na biurku. Kotka zawsze czekała przy drzwiach i się witała. A tym razem siedziała na biurku i nerwowo poruszał ogonem, i miał takie drżenia/skurcze w okolicach grzbietu i strzygła uszami. Później kotka wyszła na dwór i zachowywała się normalnie, zjadła również normalnie. Następnie późnym wieczorem Miopatie to grupa chorób dotykająca mięśnie. Konsekwencją miopatii są szybko męczące się mięśnie, słaba kondycja, zaniki mięśniowe, osłabienie organizmu. Ze względu na przyczyny występowania tej choroby wyróżniamy wiele jej rodzajów. Z punktu widzenia hodowli psów ważne jest poznanie zagrożeń związanych z genetyką Źródło: shutterstock Do najbardziej znanych dziedzicznych miopatii u psów należą poniższe jednostki chorobowe: Dziedziczna dystrofia mięśni sprzężona z chromosomem X. Jest to typowa choroba dziedziczna związana z wadliwą obróbką RNA (materiału genetycznego). Występuje u golden retrieverów, terierów irlandzkich, samojedów, rottweilarów, owczarków belgijskich. Choroba przeważnie dotyka samców, a suczki są zwykle nosicielkami wadliwego genu. Objawy widoczne są już u noworodków i szczeniąt. Specyficzny jest zanik mięśni skroniowych i mięśni grzbietu, trudności z przełykaniem, opieranie kończyny na całej stopie i bardzo szybkie męczenie się. Najlepszą metodą potwierdzenia choroby jest badanie laboratoryjne (badanie w kierunku niedoboru dystrofiny). Charakterystyczna dla rasy labrador retriever jest dziedziczna miopatia. Jest ona dziedziczona w sposób prosty, autosomalny, recesywny. Stwierdzona została u czarnych i biszkoptowych labradorów, zarówno suk jak i psów w wieku od kilku tygodni do kilku miesięcy. Najczęściej wady budowy widoczne są gołym okiem. Grzbiet jest wygięty w łuk, kark wygięty w dół. Widokowi temu często towarzyszą wady postawy (postawa krowia). Mięśnie ulegają powolnemu zanikowi. Po wysiłku zawsze występuje pogorszenie stanu zdrowia. Obecnie można wykonać testy genetyczne aby stwierdzić czy dany pies jest chory, zdrowy, czy jest nosicielem. Miopatia występująca u terierów szkockich to dziedziczny skurcz szkocki. Choroba mająca następstwo na tle zaburzeń w metabolizmie serotoniny. Najczęściej choroba dotyka młode osobniki do jednego roku. Wraz z przedłużającym się wysiłkiem u chorych psów może wystąpić specyficzny napad trwający do 30 minut. Mięśnie pyska kurczą się, mięśnie kręgosłupa wyginają się, pies może przybrać tzw. defiladowy krok, będący następstwem nadmiernego zginania się mięśni kończyn. Choroba dziedziczy się recesywnie. Rasa chow chow predysponowana jest do wystąpienia miotonii dziedzicznej, choroby recesywnej, autosomalnej. Występuje tu powysiłkowa sztywność, trudności w poruszaniu się. Dotknięte chorobą psy mogę się przewracać, i leżeć przez dłuższą chwilę mając usztywnione ciało. Podczas badania mięśni stwierdzić można przerost tkanki mięśniowej w okolicy karku, kończyn i języka. Niestety brak jest skutecznego, specyficznego leczenia dziedzicznych miotpaii. Często leczenie wspomaga się glikokortykosteroidami. Chorobę labladorów i terierów szkockich leczy się najczęściej diazepanem. Właściciel wiedzieć powinien, iż chłód potęguje negatywne objawu (przede wszystkim zwiększa bóle mięśniowe) w swojego podopiecznego. Terapia samodzielna, wykonywana w domu przez opiekuna koncentruje się przede wszystkim na zastosowanie różnych źródeł ciepła. Regularne wizyty u rehabilitanta pozwalają zachować kondycję i sprawność psa na stałym, bardzo dobrym poziomie. Jak w przypadku wszystkich chorób dziedzicznych kategorycznie należy wykluczyć używanie chorych zwierząt w hodowli. Nie należy również powtarzać skojarzeń rodziców, którzy w poprzednim miocie dali chore dzieci. lek. wet. Natalia Sobczak
Skurcze mięsni występowały u jednej na 9 pacjentek. more_vert. open_in_new Link to source ; warning Request revision
Drgawki, inaczej konwulsje, to gwałtowne, mimowolne, rytmiczne skurcze mięśni. Można pomylić je z subtelnym i niegroźnym (zazwyczaj) drżeniem albo dreszczami, które definiuje się jako drobnofaliste drżenia całego ciała. Dla nie-medyka to dość skomplikowane. Jak właściwie rozpoznać i ocenić niepokojące skurcze mięśni naszego pupila? Możliwe przyczyny drgawek, dreszczy, drżenia kotaDrgawki u kota – co robić?Z kotem u weterynarza Możliwe przyczyny drgawek, dreszczy, drżenia kota Drżenia i dreszcze kota, podobnie jak u człowieka, mogą być wywołane czynnikami takimi jak zimno, strach, stres, koszmary senne (kiedy kot drży podczas snu). Drżenie podczas poruszania się może być spowodowane zwyrodnieniem mięśni i stawów kota, zwłaszcza kota seniora. Dreszcze przebiegające po ciele, drgania skóry grzbietu specjaliści diagnozują czasem jako zespół falującej skóry (FHS), występujący wskutek przebodźcowania kota albo pewnego rodzaju nadwrażliwości jego układu nerwowego. Falująca skóra może być też sposobem wyładowania frustracji, nudy. Występuje również w alergiach i grzybicach skórnych, robaczycach i innych schorzeniach dermatologicznych. Stany medyczne, które można pomylić z FHS, to infekcje i guzy mózgu, nadczynność tarczycy, niektóre zatrucia, niedobory żywieniowe. Drgawki u kota mogą występować wskutek zaburzeń funkcjonowania układu nerwowego. Mogą być ogniskowe (miejscowe) lub mieć charakter ogólny (mimowolne ruchy całego ciała). Drgawki ogniskowe są czasem zwiastunem większego napadu. Układ nerwowy może być uszkodzony wskutek: urazu zewnętrznego (np. potrącenie przez samochód),zaburzeń elektrolitowych (wskutek odwodnienia albo chorób innych narządów, np. nerek), niedotlenienia,zaburzeń poziomu glukozy we krwi,zatrucia (np. trutką na szczury, roślinami takimi jak aloes, bluszcz, skrzydłokwiat, azalia, konwalia, fikus i wiele innych),chorób neurologicznych (padaczka) albo wirusowych, grzybiczych, bakteryjnych infekujących mózg i nerwy. Drgawki u kota – co robić? W przypadku wystąpienia skurczy mięśni kota przede wszystkim trzeba ustalić ich przyczynę. Jeśli jest nią zbyt niska temperatura, co jest częstą przyczyną drżenia zwłaszcza u małych kotków, trzeba przenieść zwierzę do cieplejszego pomieszczenia albo okryć kocykiem. Drżenie z podniecenia np. na widok ulubionej zabawki czy partnera do zabawy nie jest w żaden sposób groźne. Dreszcze ze strachu i stresu wymagają usunięcia źródła stresu. Kot może bać się hałasu, gwałtownie poruszających się dzieci albo np. widoku miotły kojarzącej mu się z przemocą, której mógł zaznać u poprzednich właścicieli. Przy drżeniach starczych pomoże wygrzewanie się w ciepłych promieniach słońca i specjalistyczne maty i legowiska dla kotów w wieku geriatrycznym. W zespole falującej skóry trzeba pozwolić kotu samodzielnie dojść do siebie po ataku skurczów, unikać głaskania i uspokajania na siłę, bo prawie na pewno przyniesie to efekt odwrotny do zamierzonego. Jeśli jest podejrzenie, że kotu doskwiera świąd, warto spróbować przeczesać go mokrą dłonią dla ochłody. Silne drgawki sugerują masywne zaburzenia układu nerwowego. Mogą wystąpić bez zwiastunów i innych objawów, często jednak stan kota jest niepokojący jeszcze przed napadem. Kot może wydawać z siebie zawodzace dźwięki, ślinić się, wymiotować, przewracać, okazywać agresję. W trakcie ataku trzeba zwierzęciu zapewnić spokój, w razie konieczności zabezpieczyć go przed obrażeniami – podłożyć miękki kocyk, usunąć przedmioty, o które kot może się poranić albo obić. Pomieszczenie powinno być zamknięte. Trzeba odizolować inne zwierzęta od chorego. Niezależnie od przyczyny występowania drgawki u kota nie mogą być powodem do karania zwierzęcia. To pogorszy tylko jego stan. Kot jest po prostu chory albo znajduje się pod wpływem emocji, których nie rozumie (stres, lęk). Złość właściciela w żaden sposób nie pomoże cierpiącemu kociakowi. Z kotem u weterynarza Jeżeli wszystko wskazuje na to, że drgawki u kota mają poważne przyczyny, bez wahania trzeba udać się do gabinetu weterynaryjnego. Specjalista przeprowadzi wywiad, niezbędne badania i wskaże, czy przyczyna zaburzeń ma charakter behawioralny (związany z zachowaniem) czy fizyczny. W razie potrzeby zostanie wdrożone odpowiednie leczenie przyczynowe. Czasami, gdy drgawki u kota pojawiają się sporadycznie i nie towarzyszą im żadne inne nieprawidłowości, nie podejmuje się leczenia farmakologicznego, aby nie narażać pupila na nieadekwatne obciążenie organizmu substancjami chemicznymi.
Takich zachowań u kota absolutnie nie wolno ignorować i koniecznie należy jak najszybciej udać się do lekarza weterynarii w celu wykonania kierunkowych badań. Innym zachowaniem, które także może świadczyć o problemie zdrowotnym, a które ma związek ze zmianą postawy, jest zaprzestanie przez kota kucania podczas oddawania moczu (a
nie jesteśmy jedynymi, którzy mogą cierpieć na ból pleców; nasi futrzani towarzysze są tak samo podatni, jak my na jego skutki. Ponieważ pies nie może wyrazić swoje bóle i bóle jak my, ważne jest, aby mieć oko na wszelkie oznaki bólu. przyczyny bólu pleców u psów istnieje wiele powodów, dla których pies może cierpieć na ból pleców. Najczęstsze przyczyny bólu pleców psa obejmują: starość, urazy i choroby, takie jak choroba krążka międzykręgowego (IVDD)., Najczęstszą przyczyną bólu pleców psa jest IVDD chociaż wybrzuszenia dysków i urazu kręgosłupa może powodować ból kręgosłupa, jak również. Jeśli nie jesteś pewien, co jest przyczyną tego bólu zawsze zaleca się szukać dalszych informacji na temat przyczyny od lekarza weterynarii. ból pleców u starszych psów podczas gdy psy w każdym wieku mogą mieć ból kręgosłupa, bardzo częstą przyczyną jest zapalenie stawów, który jest bardziej powszechne rozwijać, jak pies rośnie w podeszłym wieku., Jest to zapalenie stawów, które mogą powodować wiele bólu i dyskomfortu, i wpływa na sposób, w jaki twoje psy będą poruszać, ponieważ powoduje sztywność w stawach. chociaż nie zawsze można temu zapobiec, utrzymanie wagi psów w dół i utrzymanie zdrowej diety może pomóc w radzeniu sobie z bólem. Zapalenie stawów może być spowodowane zarówno urazem, jak i uwarunkowaniem genetycznym/wadą. urazy pleców u psów uraz fizyczny jest częstą przyczyną bólu pleców., Czy uraz psa jest ze względu na traumatyczne zdarzenie lub coś tak proste jak źle lądowania lub poruszając się w niewłaściwy sposób, ból pleców psa może być wyniszczające. Utrudnia ich codzienne czynności. Jeśli ignorowane lub nieleczone urazów pleców może prowadzić do bieżących problemów pleców, jak twój pies wieku. Zwróć uwagę na zmiany w zachowaniu psa, takie jak nagła niechęć do gry lub niechęć do stania. Mogą to być oznaki, że twój pies pleców boli., ból pleców IVDD choroba krążka międzykręgowego (IVDD) jest stanem, który z czasem powoduje uszkodzenie i degradację rdzenia kręgowego psa. IVDD może powodować ból w czasie i może być zdetonowany z jednego niewłaściwego ruchu, który może spowodować pęknięcie dysku. Chociaż to wydaje się być bardziej powszechne w dłuższych psów kręgosłupa, takich jak jamniki i Corgis, wiele ras może mieć wpływ na to zwłaszcza psy, które mają nadwagę. Wybuchy IVDD nie są rzadkością i pies może doświadczyć ich wiele razy., objawy bólu pleców u psów nie zawsze jest łatwo rozpoznać, kiedy twój pies cierpi z powodu bólu pleców, ale istnieją pewne wyraźne objawy, które można to oznacza, że twój pies jest niewygodny., skurcze mięśni/drżenie sztywność lub chodzenie w zgarbionej pozycji szczekanie lub płacz podczas dotykania pleców zwiększona oznaka osłabienia lub letargu brak kontroli lub koordynacji zauważalne zmiany nastroju lub osobowości oznaki kulejenia lub przeciągania uraz wizualny, który można zobaczyć, takie jak zadrapania, siniaki. Koci ból pleców podobnie jak ich psy koty są również podatne na ból pleców i urazy. Ich znaki i wyświetlanie dyskomfortu są bardzo podobne do psów., Ważne jest, aby zwracać uwagę na zmiany poziomu energii, postawy, a także temperamentu u kota, a także zwracać uwagę na wszelkie zmiany w tym, jak się poruszają. Zmiany w tych różnych obszarach mogą być oznaką bólu pleców. dowiedz się więcej: Jak rozpoznać, czy twój kot cierpi przyczyny bólu pleców Twojego kota istnieje wiele powodów, dla których kot może odczuwać ból pleców, od urazu do starości. zakaźne zapalenie otrzewnej kotów jest specyficzną infekcją kotów, która może rozpalić rdzeń kręgowy i spowodować upośledzenie tkanek i układu nerwowego., Oto kilka najczęstszych przyczyn bólu kręgosłupa u kotów: IVDD złamanie kręgosłupa spondyloza zwichnięcie Limfom zanik mięśni rdzenia rozwiązania bólu pleców psów łagodzenie bólu pleców psa jest kluczowe, aby je utrzymać wygodnie. Pierwszym krokiem w kierunku leczenia kręgosłupa psa jest określenie przyczyny. odwiedź swojego weterynarza Jeśli chcesz pomóc zwierzakowi z ich bolącymi plecami, pierwszą rzeczą do zrobienia jest zabranie ich do weterynarza w celu prawidłowej diagnozy., Gdy znasz podstawową przyczynę ich bólu, Ty i twój weterynarz będzie w stanie stworzyć plan, który będzie działał najlepiej w leczeniu bolesności i ogólnej przyczyny. może to oznaczać, że twój pies będzie potrzebował operacji w zależności od przyczyny. Po operacji twój pies może potrzebować leków i terapii odwykowej w niektórych przypadkach, i mogą być umieszczone na Crate reszta nie dalej poruszyć ich pleców i pozwalają na gojenie., Zapewnij wsparcie pleców Szelki i podpory pleców są zawsze dobrym narzędziem, które pomoże zapewnić dalsze wsparcie pleców psów i złagodzić ból za pomocą formy kompresji. Odpowiednie podparcie pleców powinno być dopasowane do kształtu ciała Twojego psa. Ten poziom niestandardowego wsparcia zapewni wsparcie dla kręgosłupa, a także otaczających mięśni. W zależności od psa szkody, mogą one również muszą ograniczyć ich zakres ruchu jako uzdrowić., noszenie opaski na plecy nie jest zamiennikiem innych niezbędnych zabiegów dla psa podczas rekonwalescencji, takich jak odpoczynek w klatce, ale dodatkową pomocą w gojeniu. odzyskiwanie i leczenie bólu inne sposoby, które możesz pomóc swojemu psu, to upewnienie się, że pozostają w zalecanej przez weterynarzy wadze. Hydroterapia może być również dobre, aby pomóc psa odzyskiwania z operacji kręgosłupa lub urazów. Wspólne suplementy mogą również pomóc w procesie odzyskiwania., pomoc w poruszaniu się niektóre zwierzęta mogą korzystać z wózka inwalidzkiego dla psa, aby pomóc im pozostać aktywnym podczas powrotu do zdrowia. Wózki inwalidzkie wspierają psa od spodu, aby odciążyć jego tylne końce. w przypadku schorzenia kręgosłupa, zawsze ważne jest, aby upewnić się, że są one obsługiwane prawidłowo wzdłuż pleców, aby nie powodować dalszego dyskomfortu, neoprenowe podparcie brzucha może być używane do zapewnienia wsparcia pod brzuchem, aby utrzymać psa prawidłowo wyrównane i obsługiwane., Podparcie brzucha jest zawsze zalecane dla psów z bólem pleców lub urazem podczas poruszania się na wózku inwalidzkim.
Jedynie lekarz weterynarii może rozpoznać przyczynę choroby i zalecić odpowiednie leczenie. Do objawów, które mogą występować u zakażonego kota należą: biegunka, krew w kale, obrzęk i zaczerwienienie okolicy odbytu, obecność śluzu lub oocyst w odchodach. W przypadku zaobserwowania jakiegokolwiek z wyżej wymienionych objawów
Mój 10-leni kot ma kilka miękkich guzów na grzbiecie. Ok. 7 miesięcy temu pojawił się pierwszy z guzów. Z racji że znajdował się pomiędzy łopatkami i przeszkadzał kotu został on usunięty. Weterynarz stwierdził że nie była to zmiana nowotworowa. Jednak z tego co wiem nie przeprowadzono dodatkowych badań wyciętej zmiany. Po zabiegu który kot przeszedł dość ciężko (miał drgawki po narkozie i bardzo długo dochodził do siebie) przez kilka tygodni wszystko było w porządku. Potem zaczęły pojawiać się nowe guzy. Obecnie kot ma ich 6. Największy znajduje się tuż nad łopatką, raczej tuż pod skórą niż głębiej ma ok. 4 cm średnicy reszta jest rozsiana tuż obok. Wszystkie są miękkie w dotyku. Raz zdarzyło się że w ciągu nocy największy z guzów się spłaszczył i wyraźnie zmalał, by po kilkunastu godzinach odbudować się w nieco większym wymiarze. Kota nie bolą guzy, daje się po nich swobodnie dotykać, nie drapie się po nich i ogólnie sprawia wrażenie że czuje się dobrze. Jednak martwi mnie fakt, że guzy rosną. Czy są to zmiany, które zagrażają życiu kota ( czytałam artykuły o mięsakach u kotów i trochę mnie to zmartwiło, jednak nikt w nich nie pisze, by guzy były miękkie). Czy mogę coś zrobić by powstrzymać ich wzrost. Nie wiem czy to ma jakiś związek, ale kot jest dość duży, i trochę gruby, waży 6 kg, odżywia się prawie wyłącznie suchą karmą. Jest kastrowany. Jeśli kiedykolwiek był szczepiony to w 1 roku życia kiedy nie mieszkał ze mną, potem już nie, dostawał za to zastrzyki w grzbiet gdy miał zapalenie płuc 4 lata temu. Kot nigdy nie wychodzi z domu i nie ma kontaktu z innymi zwierzętami. Z góry dziękuję za pomoc. Pozdrawiam należałoby wykonac badanie histopatologiczne, obecnie możemy jedynie gdybąc o przyczynie guzów, możliwe że sa to tłuszczaki, a może cysty łojowe? należy zrrobic badanie histopatologiczne takiego guza Na placu tłoczą się widzowie, ale wiem, że to tylko drobna cząstka wszystkich mieszkańców dystryktu. U podnóża sceny jak zwykle ustawiono specjalny podest dla rodzin zmarłych trybutów. Po stronie Thresha siedzą tylko stara, zgarbiona kobieta oraz wysoka, muskularna dziewczyna. Domyślam się, że to jego siostra. Po stronie Rue
Chociaż może to nie wydawać się normalne, skurcze mięśni u psów są bardzo częste, szczególnie u psów, które stale uprawiają sport i tych, które się postarzały. Chociaż skurcze mięśni niekoniecznie są śmiertelne, zwykle powodują wiele bólu. Jej obecność może świadczyć o poważniejszych stanach wymagających oceny weterynaryjnej. Aby dowiedzieć się więcej o skurczach u psów, zapraszamy do dalszej lektury tego artykułu. Wskaźnik1 Skurcze u psów2 Co to są skurcze?3 Objawy 4 Główne przyczyny Inne przyczyny 5 Co zrobić, jeśli pies ma skurcze? Inne metody leczenia problemów z mięśniami6 Jak zapobiegać skurczom psów? Chociaż nie są one łatwe do rozpoznania gołym okiem, skurcze u psów są częstsze niż się zwykle wydaje. Chociaż ten rodzaj dolegliwości mięśniowej może dotyczyć każdej rasy psów, szczególnie dotykają ją osoby uprawiające sport, ponieważ często wiąże się z siniakami lub urazami spowodowanymi nadmiernym wysiłkiem fizycznym. Są również powszechne u starszych zwierząt ze względu na naturalną degradację ich tkanki mięśniowej, typową dla starzenia. Wielokrotnie uważamy skurcze za „drobną niedogodność”, ale mimowolne skurcze u psów mogą powodować silny ból i pogarszać ich jakość życia oraz zdolność poruszania się. W kolejnych akapitach podzielimy się informacjami o skurczach psów, ich objawach, przyczynach i metodach zapobiegania. Co to są skurcze? Każdy nagły i mimowolny skurcz niektórych mięśni nazywany jest skurczem. Z pewnością każdy psi mięsień może cierpieć na skurcze, ale przede wszystkim mają one tendencję do wpływania na mięśnie nóg i łap. Chociaż mimowolne skurcze mogą wystąpić bez bólu, skurcze u psów mogą czasami być tak bolesne, że zwierzę przez pewien czas nie może się poruszać. Z drugiej strony niezwykle ważne jest, aby pamiętać, że napady padaczkowe u psów, czy to padaczkowe, czy nie, składają się z wielu powtarzających się skurczów mięśni. Takie skurcze powstają w wyniku elektrycznej aktywności mózgu. Objawy Intensywność i czas trwania objawów, które pies może wykazywać podczas skurczów, będzie logicznie zależeć od tego, jak poważne są skurcze. Najbardziej charakterystyczna symptomatologia skurczów psów wyraża się w: Wytrzymałość los músculos ból mięśni niezdolność do poruszania się W najcięższych przypadkach pies może zapaść się i cierpieć na drgawki, mimo że epizody te są nietypowe i rzadkie. Główne przyczyny Jak już wspomniano, najważniejszą przyczyną skurczu mięśni psów jest zwykle nadmierny wysiłek fizyczny lub niewłaściwe wykonanie jakiegoś ćwiczenia. Podczas nieproporcjonalnego wysiłku każdy mięsień podlega nadmiernemu napięciu, co może powodować mimowolne skurcze. Z tego powodu psy uprawiające sport lub wykonujące bardzo wymagające procedury treningowe są bardziej podatne na te problemy z mięśniami. Jednak znane są również inne stany, które wywołują skurcze mięśni psów, takie jak: Nadmierny wysiłek: Kiedy pies bawi się lub biega bardzo ciężko lub przez długi czas, jego mięśnie mają tendencję do odbijania się i cierpienia z powodu intensywności tej aktywności. Odwodnienie, szczególnie częste u psów, które nie nawadniają się odpowiednio podczas rutynowych ćwiczeń. Urazy na wysokości nóg lub pleców, produkt wypadków, urazów, stłuczeń, bójek itp. Uszczypnięty lub uszczypnięty nerw: Nerwy pod naciskiem mogą powodować silny ból psa, niezdarny spacer lub próbować ugryźć część ciała, która powoduje mu ból. Ta sytuacja jest zwykle spowodowana nadmiernym naciskiem, który uciska obszar wokół nerwu. Ból można porównać do czucia igieł. Czas potrzebny psu na uwolnienie się od przebitego nerwu będzie zależał od jego ciężkości. Napięty mięsień: mięsień, który skurczył się i wytworzył zbyt duży nacisk po stymulacji do dalszego działania, szczególnie po skurczu, jest często nazywany mięśniem skurczonym lub zawęźlonym. Sęki powodują u psa wiele bólu, mogą powodować nieprawidłowe chodzenie i ograniczają zakres ruchu. Aby pomóc psu regularnie złagodzić skurcze mięśni, zaleca się masaże i terapię cieplną. Przewlekły stres, który zwykle powoduje nadmierną i długotrwałą sztywność mięśni, która sprzyja pojawianiu się skurczów i skurczów. Osłabienie mięśni, które jest zwykle związane z istniejącą wcześniej chorobą, wrodzonymi deformacjami, niedożywieniem, brakiem aktywności fizycznej lub samym starzeniem się, które pociąga za sobą degradację kości i tkanek mięśniowych. Skurcze mięśni podczas snu: W głębokim śnie mózg psa zazwyczaj doświadcza wyższego poziomu aktywności, co może wyjaśniać, dlaczego niektóre psy (i ludzie) często wiją się podczas snu. Jeśli podejrzewasz, że przez cały sen pies ma napad padaczkowy, postaraj się go ostrożnie obudzić. Jeśli nic się nie dzieje, zwierzę natychmiast się trzęsie, ale jeśli ma napad niepadaczkowy, budzenie się zajmie znacznie więcej czasu. Inne przyczyny Znane są inne przyczyny, chociaż odgrywają one drugorzędną rolę, mogą również powodować skurcze u psów. Oni są: Skurcze, które mogą wystąpić po urazie lub jako oznaka patologii leżącej u podstaw, takiej jak rak nosówki lub psa, zaburzeń metabolicznych, takich jak hipoglikemia, lub z powodu wrodzonych deformacji. Guzy mózgu i zaburzenia neurologiczne obejmujące częściową lub całkowitą utratę funkcji nerwów. Trudności w krążeniu, które mogą wpływać na dotlenienie mięśni i powodować pojawianie się skurczów. Patologie zwyrodnieniowe, które uszkadzają kości lub mięśnie, powodując długotrwałe unieruchomienie lub niezdolność do poruszania się, takie jak na przykład choroba zwyrodnieniowa stawów psów. Hipoglikemia: Chociaż jest to niezwykły efekt uboczny, niski poziom cukru we krwi u psów z hipoglikemią może powodować drgania mięśni i drgawki. Zatrucie: Zatrucie jest częste u tych zwierząt, ponieważ zwykle smakują one w postaci substancji, których nie należy spożywać. Kołysanie, które jest cechą charakterystyczną zatrucia psów, jest często mylone ze skurczami mięśni. Nieleczone zatrucie u psów może prowadzić do niewydolności nerek i poważnych powikłań Co zrobić, jeśli pies ma skurcze? Sposób leczenia skurczów mięśni psów będzie również zależał od ich intensywności i częstotliwości, ich konkretnej przyczyny oraz stanu zdrowia każdego zwierzęcia. Dlatego zawsze wskazane jest zabranie psa na badanie weterynaryjne po zweryfikowaniu powtarzających się problemów mięśniowych, takich jak mimowolne skurcze i skurcze mięśni. Jeśli Twój pies jest zdrowy, dobrze wytresowany i miał lekkie skurcze po długiej sesji aktywności fizycznej, prawdopodobnie jego objawy potrwają tylko kilka minut. W takich przypadkach ważne jest, aby natychmiast przerwać aktywność, dobrze nawilżyć futrzaka, a także wykonać bardzo lekkie masaże nóg, aby ułatwić dotlenienie tkanek, uspokoić sztywność mięśni i pomóc mu odzyskać siły. mobilność. Jeśli zauważysz objawy odwodnienia, możesz zrobić domowe serum dla odwodnionych psów, które zrekompensuje poziom płynów i elektrolitów. Chociaż pomoc weterynaryjna w nagłych wypadkach nie jest wymagana, gdy występują łagodne skurcze, sugerujemy skonsultowanie się ze specjalistą w celu sprawdzenia stanu zdrowia i wykluczenia ewentualnych obrażeń spowodowanych nadmiernym wysiłkiem. Ekspert pomoże Ci również zaprojektować plan ćwiczeń, który najlepiej pasuje do Twojego wieku i kondycji fizycznej, aby zapobiec powstawaniu nowych skurczów. Jeśli zaobserwujesz, że objawy utrzymują się lub że pies ma bóle mięśni lub nie może prawidłowo chodzić, natychmiast zabierz go do weterynarza. Objawy te mogą wskazywać na poważniejszy skurcz lub uszkodzenie mięśni, a pies może wymagać rehabilitacji z fizjoterapią (fizjoterapią), aby odzyskać sprawność ruchową. Z drugiej strony, jeśli zauważysz, że Twój pies ma nawracające skurcze mięśni, wykazuje objawy osłabienia mięśni, utyka, problemy z poruszaniem się lub odmawia postawienia łapy na ziemi, ważne jest, aby natychmiast zabrać go do weterynarza. Należy pamiętać, że skurcze mięśni mogą wynikać z objawów leżących u ich podstaw patologii, które muszą być odpowiednio leczone zgodnie z wymaganiami i organizmem każdego psa. Skurcze u starszych psów również mają tendencję do częstego występowania, ze względu na stopniową degenerację ich tkanki mięśniowej i kostnej. W takich przypadkach leczenie będzie miało na celu poprawę jakości życia każdego psa, można zastosować fizjoterapię i alternatywne terapie, takie jak akupunktura dla psów i masaże relaksacyjne zapobiegające nagłym skurczom. Niezwykle ważne jest również, aby pies miał wygodne i przystępne środowisko, aby nie musiał dokładać wszelkich starań, aby poruszać się po domu i cieszyć się towarzystwem rodziny. Inne metody leczenia problemów z mięśniami Istnieje wiele innych metod leczenia problemów z mięśniami psów. Będą one zależeć od tego, jak poważny jest problem z mięśniami, jego lokalizacja i ilość powodowanego bólu. Zawsze pamiętaj, aby wcześniej skonsultować się z weterynarzem, jeśli zamierzasz samodzielnie leczyć swojego psa: Istnieją specjalne pokarmy, które zapobiegają obrzękom stawów i procesom zwyrodnieniowym. Kondoprotektory mogą być stosowane w celu utrzymania ruchu stawów. Podobnie suplementy diety, które dostarczają kwasy tłuszczowe, mogą być stosowane do promowania zdrowia układu krążenia i wspomagania stawów. W poważniejszych przypadkach pies może przejść operację, aby skorygować problem z mięśniami. Jak zapobiegać skurczom psów? Aby zapobiec mimowolnym skurczom i skurczom mięśni u psów, musimy przestrzegać pewnych podstawowych wzorców, które wymieniono poniżej. Dostosuj aktywność fizyczną swojego psa do jego wieku, karnacji, charakteru i kondycji fizycznej. Upewnij się, że Twój pies jest zawsze dobrze nawodniony, szczególnie podczas spacerów i treningów. Zapewnij Ci kompleksowe i zbilansowane odżywianie, zaspokajając potrzeby żywieniowe, których potrzebujesz na każdym etapie życia. Lepiej pozwolić mu ćwiczyć w tych godzinach, kiedy temperatura jest przyjemniejsza, kiedy nie jest bardzo zimno lub bardzo gorąco. Ćwicz rutynę rozciągania zarówno przed, jak i po treningu. Twój pies musi być szanowany i otrzymywać odpowiednie wsparcie w miarę starzenia się, zapewniając niezbędną opiekę starszym psom. Podaruj swojemu wiernemu przyjacielowi wygodny lek profilaktyczny przez cały okres jego istnienia, regularnie odwiedzając lekarza weterynarii, przestrzegając harmonogramu szczepień i odrobaczania. Polecamy również te inne ciekawe artykuły: Środki przeciwzapalne dla psów Przepuklina dysku u psów Co mogę dać mojemu psu na ból? Treść artykułu jest zgodna z naszymi zasadami etyka redakcyjna. Aby zgłosić błąd, kliknij tutaj.
Objawy, z jakimi tej nocy trafił "Sushi" to: sztywność kończyn miednicznych, skurcze i drżenie całego ciała, gorączka, czerwone błony śluzowe, bardzo
Pewnie widzieliście, jak kot robi koci grzbiet? Na przykład na widok obcego psa, a czasami kota, czy też człowieka. Często odwraca się przy tym bokiem do zbliżającego się „wroga”. Bywa też, że dodatkowo syczy lub prycha. Dlaczego tak się zachowuje? Jeśli powiedzie, że chce w ten sposób wystraszyć swego prawdziwego lub domniemanego wroga, to będziecie mieli rację. Rzeczywiście wyginanie grzbietu w łuk na wyprostowanych nogach, jeżenie sierści, a przy tym zwracanie się bokiem i wydawania groźnych dźwięków ma zastraszyć przeciwnika. Dzięki wyprostowaniu nóg, wygięciu grzbietu i ustawieniu się bokiem, kot wydaje się większy niż jest w rzeczywistości. Większy, czyli silniejszy, groźniejszy. Istnieje szansa, że wróg nie będzie chciał zaryzykować walki. Zachowanie to jest jednak bardziej postawą defensywną aniżeli ofensywną. Jakie są korzenie kociego grzbietu? Niektórzy uważają, że koci grzbiet narodził się z konfliktu emocji – gniewu i lęk. Na widok psa, kota czy innego potencjalnego wroga, kot z jednej strony odczuwa lęk, z drugiej zaś gniew. Pod wpływem lęku wygina grzbiet, a pod wpływem gniewu prostuje nogi i jeży sierść. Kot nie wie przy tym, czy zaatakować, czy uciekać. I jedno, i drugie jest ryzykowanym zachowaniem. Atak może skończyć się sromotną klęską, jeśli przeciwnik jest silniejszy. Ucieczka zaś może sprowokować go do pościgu, co również może się fatalnie skończyć. Najlepszym rozwiązaniem jest zatem próba przekonania wroga, że jest się silnym – wystraszenie go, by zrezygnował z ataku. Przeciąganie się Oczywiście kot może robić koci grzbiet podczas przeciągania się. Po prostu rozciąga wtedy mięśnie, o czym też warto wspomnieć. Rzecz jasna, nie towarzyszą temu zachowaniu wspomniane wyżej emocje. Tekst: Jacek P. Narożniak Zdjęcie: Nawigacja wpisu Na naszym serwisie stosujemy pliki cookies w celach statystycznych i reklamowych. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa komputerze. Możecie Państwo dokonać w każdym czasie zmiany ustawień dotyczących przechowywania i uzyskiwania dostępu do cookies przy pomocy ustawień Prywatności Zamknij . 271 411 288 310 281 254 480 205

skurcze grzbietu u kota